Frits Frankfort
Door Leo van Herwijnen
Eén van de grote mannen in de geschiedenis van het Nederlandse rugby is Frits Frankfort. Kort na de oorlog speelde hij zo’n 9 jaar bij RC ’t Gooi. In 1954 was hij een van de oprichters van RC Hilversum. Hij speelde als scrumhalf in het Nederlands team. Was trainer van o.a. Hilversum, ’t Gooi, Eemland en het nationale team en was ook als bondsfunctionaris actief. Over die laatste hoedanigheid gaat dit verhaal. Het is een bewerking van deel 3 van de serie De Revue van het Rugby, Wetenswaardigheden over de Bondsperiode 1952-62, door Leo van Herwijnen, gepubliceerd in Rugby Nieuws, Officieel Orgaan van de Nederlandse Rugby Bond, van augustus 1982. Leo schreef in 1982 het volgende:
Frits als speler van RC ’t Gooi rond 1950, 1e rij 4e van links
Eind 1945 had zich een kwieke jonge kerel van rond de 18 jaar als lid aangemeld bij RC ’t Gooi. De trainer bij RC ’t Gooi, Bob de Jonge, die als oud-interlandspeler en ex-voorzitter van de NRB het nieuwe lid zag komen, zegt vandaag: “Ik kan mij nog herinneren dat hij als jochie op het veld verscheen. Dat is geen blijvertje, dachten we toen”. Dat jochie was Frits Frankfort. Een half jaar later maakte Frits al zijn debuut in de nationale ploeg tegen België. Frits Frankfort zal in de loop van de volgende jaren uitgroeien tot de grootste kenner van het rugbyspel in Nederland. Wanneer hij in 1968 definitief stopt met actief rugby spelen heeft hij tot op dat moment 39 keer voor Nederland bij interlands op de scrumhalf plaats gestaan.
Met Cor de Rie richt Frits Frankfort op 23 september 1954 de nieuwe Rugby Club Hilversum op. Zijn carrière in het Nederlandse rugbywereldje is niet meer te stuiten. Op 22 september 1956 volgt zijn benoeming door de algemene ledenvergadering tot NRB-wedstrijdsecretaris. Frits Frankfort pakt de zaken gelijk goed aan. Ondanks dat de ALV van 26 september 1956 tegen het spelen van een gehele competitie was, stelt Frits als compromis een halve competitie op. Daarbij geeft hij de clubs in een circulaire te verstaan, dat clubs die zonder gegronde reden niet komen opdagen hun wedstrijd hebben verloren.
Frits Frankfort (midden) in actie bij een oude meesters-wedstrijd Hilversum-’t Gooi in 1974
Verder schrijft hij: “Een team is verplicht te spelen als het aantal spelers 12 of meer bedraagt. Heeft een club dit aantal spelers niet en wil zij toch spelen, dan kan geen beroep op de bond gedaan worden in geval van verlies en geldt deze wedstrijd normaal voor de competitie. U ziet wel, dat ik bezig ben de touwtjes wat aan te halen en ik verzoek u dan ook allen mede te willen werken om wat meer orde en regel toe te passen dan tot nog toe is geweest”. Aldus Frits Frankfort.
Frits in ski-outfit bij een Wintersportfeest van RC ’t Gooi
Dat gaf even een gedonder. Ben Ziepzeerder, die op dat moment voorzitter is van de TC, klimt in de pen en schrijft aan de secretaris van de NRB, de heer J.A. Goemans: “Met enige verwondering heb ik kennisgenomen van een door de wedstrijdsecretaris van de Bond, F. Frankfort, bij het wedstrijdprogramma verzonden circulaire aan bij de Bond aangesloten verenigingen. Hierin wordt medegedeeld, dat in overleg met de Bondssecretaris, de heer Goemans, een halve competitie is samengesteld. Hiertegen moet ik ernstig protesteren, aangezien toch op de laatste jaarvergadering van de Bond is besloten voorlopig niet tot enige vorm van competitie te geraken, doch dit probleem te bezien en te bespreken op de eerstvolgende “grote” bestuursvergadering, waar alle clubs vertegenwoordigd zijn.
Dan zou kunnen worden besloten zo nodig een speciale commissie in te stellen om de aan een competitie verbonden problemen nader te bezien en zo nodig het wedstrijdreglement van de Bond te wijzigen en aan te vullen. Het doet mij thans niet prettig aan, dat een beslissing van de Jaarvergadering (het hoogste college in de Bond) wordt genegeerd door de wedstrijdsecretaris met sanctie van het Bondsbestuur. Hier wordt m.i. langs een achterdeur binnengehaald, hetgeen de meerderheid van de verenigingen op de Jaarvergadering vertegenwoordigd, niet, althans voorlopig niet, wilde.
Frits Frankfort en Ben Ziepzeerder kenden elkaar goed. Ze namen bijv. beiden deel aan een trip van het Nederlands team naar Parijs in april 1950. Frits is de kleine man in het midden op de 1e rij. Ben Ziepzeerder staat 2 plaatsen rechts van hem op de 1e rij
Ik heb alle respect voor de energieke wijze waarop de wedstrijdsecretaris aan zijn nieuwe taak is begonnen, doch hij zal zich m.i. toch moeten houden aan de vastgestelde regels en reglementen, welke m.i. in het verleden en ook tot op heden uitstekend hebben voldaan en welke tot op heden het karakter en de sportieve sfeer in de Bond en op de rugbyvelden hebben bepaald. Ten slotte spreek ik de hoop uit, dat het Bondsbestuur zo spoedig mogelijk de circulaire van de wedstrijdsecretaris zal intrekken en de verenigingen daarvan in kennis stellen. Wellicht kunnen we op korte termijn eens uitvoerig van gedachten wisselen over de voor- en nadelen van een competitie voor de rugbysport”.
Ondanks alle protesten ziet Frankfort toch kans zijn zin door te drijven.
Meer weten over Frits Frankfort? Ga naar:
2 Comments